Προεδρικές Εκλογές 2008

Αυτό θα πει ιδιαιτεροτητα. Ηρθαν τα πάνω κατω, καποιοι το ειπαν προοδο κάποιοι πολιτική ωριμότητα και κάποιοι ως αμαρτία. Μιλω για το γεγονός ότι για πρώτη φορά διεκδικει την Προδρια του κράτους υποψήφιος από την Αριστερά.

Το λαθος όσων βιαστικάν να χαρακτηρισουν αυτή την εξέλιξη ήταν ότι απέφυγαν να δουν το ζήτημα σφαιρικά. Δεν απορρίπτω τους πιο πάνω χαρακτηρισμούς αλλά και ούτε τους αποδέχομαι συνολικά. Η διεκδικηση της Προεδριάς από το Δημητρη Χριστόφια περιέχει στοιχεία πολιτκής ωρίμανσης της Κυπριακής κοινωνίας και μπορεί να οδηγησει στην Προόδο. Αποτελεί όμως και αμάρτημα, όχι με την έννοια που το λεν οι διαφοροι εθνικοχαρούμενοι πατριδοκαπηλεις αλλά με την έννοια του ότι η αμφισβητηση του παλιού από το νέο πάντοτε περιέχει και μια δόση αμρτίας.

Η υποψηφιότητα του Δημητρη Χριστόφια αποτελει ιστορική αναγακαιότητα και νομίζω πως αυτός είναι ο πληρεστερος ορος που μπορεί να την χαρακτηρίσει. Από τη συντηρηση και το σκταδισμό της Συναγερμικής δεκαετίας, περάσαμε σε μια πενταετία με τα καλά της και τα κακά της. Με τα καλά στα οποία συνεβαλε το ΑΚΕΛ και ο Χριστόφιας και τα κακά που εξώθησαν το ΑΚΕΛ και το Χριστόφια.

Τρεις είναι οι κατηγορίες στις οποίες μπορούν να διακριθούν τα σοβαρά πολιτικά ζητήματα που απτονται της Εκτελεστικής εξουσίας. Το Κυπριακό, η κοινωνική πολιτική και οι διεθνεις σχεσεις του κράτους. Κατηγορίες αλληλοκαλυπτόμενες και συγκοινωνούσες σε μαγαλο βαθμό. Εδώ προκύπτει η αναγκαιοτητα της εκλογής Χριστόφια.

Είναι ο μόνος που μπορεί να αγωνιστεί για όλο τον Κυπριακό λαό (αυτό εχει σημασια κυριε Κασουλιδη και μην το υποτιμάς), για μια επανενωμένη Κυπρο, για δικαιη κοινωνία και για αναβάθμιση της διαεθνους εικονας της Κυπριακής Δημοκρατίας και ταυτόχρονα της υπςερασμπισης της Κρατικής μας κυριαρχίας.

Χτες λοιπόν ήταν ιστορική αναγκαιότητα , σημερα ελπίδα και αυριο προοδος.