Ο Μακάριος και η Λύσης Ομοσπονδίας

Η τοποθετηση της προσωπικότητας του Μακαρίου στη σημερινή πραγματικότητα σχετίζεται με μια από τις τελευταίες του πολιτικές πράξεις. Τη συμφωνία της 12ης Φεβρουαρίου 1977 στην οποία κατέληξε με τον τότε ηγέτη της Τουρκοκυπριακής κοινότητας Ραούφ Ντενκτάς κατά τη διάρκεια συνάντησης υπό την αιγίδα του Γ.Γ. του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Αναφέρει λοιπόν η συμφωνία κατά γράμμα τα ακόλουθα:
1. Επιζητούμε μια ανεξάρτητη, αδέσμευτη δικοινοτική ομόσπονδη Δημοκρατία.
2. Το έδαφος υπό τη διοίκηση της κάθε κοινότητας πρέπει να συζητηθεί υπό το φως της οικονομικής βιωσιμότητας ή παραγωγικότητας και της ιδιοκτησίας γης.
3. Θέματα αρχών όπως η ελευθερία διακίνησης, ελευθερία εγκατάστασης, το δικαίωμα περιουσίας και άλλα εξειδικευμένα ζητήματα, είναι ανοικτά για συζήτηση, λαμβάνοντας υπόψη τη θεμελιώδη βάση ενός δικοινοτικού ομοσπονδιακού συστήματος και ορισμένες πρακτικές δυσκολίες, οι οποίες μπορεί να προκύψουν για την τουρκοκυπριακή κοινότητα.
4. Οι εξουσίες και αρμοδιότητες της κεντρικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης θα είναι τέτοιες, ώστε να διασφαλίζουν την ενότητα της χώρας λαμβανομένου υπόψη και του δικοινοτικού χαρακτήρα του κράτους.

Το πρώτο σημείο της συμφωνίας προνοεί μια ανεξάρτητη Δικοινοτική, Ομοσπονδία ενώ το δεύτερο σημείο αποτελεί σαφή υπογράμμιση του γεγονότος ότι η κάθε κοινότητα θα διοικεί συγκεκριμένο έδαφος, εισάγοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο της σύζευξη της δικοινοτικότητας με τη διζωνικότητα.

Τα πιο πάνω ανατρέπουν κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς που προβάλλονται κατά καιρούς ότι η διζωνικότητα αποτελεί πρόσφατη υποχώρηση της πλευράς μας έναντι των παράλογων απαιτήσεων της Τουρκίας. Πέραν τούτου, αποτελεί σημείον οξύμορον, το γεγονός ότι αυτού του είδους ισχυρισμοί εκφράζονται, πολλές φορές, από στελέχη κομμάτων που ιστορικά και πολιτικά τοποθετούνται στο Μακαριακό χώρο. Η ιστορική αλήθεια επιβεβαιώνει ότι η Ομοσπονδία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της (Δικοινοτικότητα – Διζωνικότητα), συμφωνήθηκαν από τον ίδιο το Μακάριο, ως η υπεύθυνη επιλογή ενάντια στην διχοτόμηση.

Ο Μακάριος είδε από τότε το μέγεθος του προβλήματος που προκάλεσαν στην πατρίδα μας το πραξικόπημα και η εισβολή και τόλμησε αυτό το συμβιβασμό. Σήμερα, 32 χρόνια μετά την ιστορική εκείνη συμφωνία και με τον κίνδυνο της οριστικής διχοτόμησης να είναι πιο όρατος, η επιμονή της πλευράς μας στη λύση Ομοσπονδίας δεν είναι αποτελεί μόνο υπευθυνότητα αλλά και τη μοναδική επιλογή.

Ομοσπονδιακά συστήματα εφαρμόζονται σε πολλά κράτη του κόσμου εδώ και πάνω από 150 χρόνια. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι οι πολιτειακές δομές τριών από τα ισχυρότερα κράτη του κόσμου των ΗΠΑ, της Ρωσία και της Γερμανίας είναι Ομοσπονδίες ενώ υπολογίζεται ότι το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι πολίτες Ομοσπονδιακών κρατών.

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας αγωνίζεται νυχθημερόν για να πετύχει την επανένωση της πατρίδας και του λαού μας στη βάση των προνοιών της συμφωνίας που αναφέρεται πιο πάνω. Για την επίτευξη αυτού του στόχου απαιτείται μέγιστη λαϊκή ενότητα. Καλούμαστε λοιπόν όλοι μας να στηρίξουμε τον Πρόεδρο με όλες μας τις δυνάμεις και να προστατεύσουμε την πατρίδα μας από φωνές που ηθελημένα ή μη παρεμποδίζουν την ενότητα και επισκιάζουν τις προσπάθειες για Λύση.